Van Mauritanië naar Senegal
De rit van Nouadhibou naar Nouakchott verliep vrij vlot en ook het landschap was een stuk mooier, met veel zandduinen. Vanwege de hitte hebben we Nouakchott zelf niet bezocht, we hebben ons direct aan het zwembad geïnstalleerd tot het tijd was voor het avondeten. Ons eerste plan om van Nouakchott tot over de grens van Senegal te rijden hebben we, gezien onze vorige ervaring met de grensovergang tussen Marokko en Mauritanië, maar gelaten voor wat het was en we hebben een extra stop ingelast in Rosso, een dorp net voor de Senegalese grens. Rosso is niet zo groot maar het hotel vonden we niet en ook de inwoners kenden het niet. Eventjes vreesden we dat het hotel niet bestond en dat we toch nog dezelfde dag de grens zouden moeten oversteken. Op de website stond wel een telefoonnummer dat gelukkig wel echt was en na een telefoontje zijn de uitbaters ons dan zelf komen ophalen. De ontvangst van de uitbaters, twee broers, was heel hartelijk maar het hotel was een stuk meer basic dan op de website vermeld staat. Warm water was er niet dus het douchen hebben we maar overgeslaan. Ook het ontbijt, dat inbegrepen was, was heel basic. De koffie was in de vorm van een doos instantkoffie en het water moesten we zelf koken. Maar... dit is Afrika en we weten dat dit kan gebeuren. Wat wij ons vooral zullen blijven herinneren is de gastvrijheid van de twee broers. Ze hebben ons ook geholpen met de formaliteiten voor de grensovergang, die zelfs met hun hulp, weer enorm chaotisch was. Na drie uur onderhandelen en papieren invullen konden we door naar Senegal. Het stukje Mauritanië waar wij doorgereden zijn bestaat vooral uit woestijn. De meeste mensen zijn er heel arm, ze leven tussen en op hun afval en het is schrijnend om te zien hoe ze moeten leven. En toch, zijn het ondanks hun leefomstandigheden heel vriendelijke mensen. Van zodra we Senegal binnenreden was het eerste wat ons opviel dat het een stuk minder vuil is, er ligt veel minder vuilnis langs de wegen en ook de dorpen die we passeerden waren minder vuil. Onze eerste stop in Senegal is Lampsar Lodge, zo'n 40 km voor St Louis. De lodge ligt aan de rivier Lampsar, een zijrivier van de Senegal. Het is hier zo prachtig en zo rustig dat we besloten hebben om hier drie dagen te blijven. Gisteren, de eerste dag hebben we vooral gerust, onder het genot van een glaasje wijn (wat in Mauritanië absoluut niet kon) en vandaag hebben we het 'Parc National des Oiseaux' te Djoudj bezocht. Via een boottocht met een gids hebben we ontelbare prachtige pelikanen en andere soorten vogels gezien. Ook hebben we glimp kunnen vangen van een varaan, de gids hoopte dat hij ons ook nog een krokodil zou kunnen laten zien maar die had geen zin om zijn koele schuilplaats te verlaten en de hitte te trotseren, alleen maar om ons een plezier te doen. Morgen bezoeken we het stadje St Louis en overmorgen trekken we dan verder Senegal door.
Reacties
Reacties
Dag, dit is afrika zoals ik het ken. De gastvrijheid. Ik geniet iedere keer van jullie foto's en verslagjes van de dag.Nog 3 keer slapen en dan is het aan aan mij beurt. Ik ga vandaag naar knokke en toon zeker de foto'svaan mn vader. Net als hij ben ik een vogelliefhebber. Das genieten .
Knuffel aan iedereen
Intrigerend al die vogelsoorten
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}